„Tarnowskie Talenty” – Redaktor Anna Woźniakowska
Festiwal Tydzień Talentów 2023 – recenzja koncertu
W trakcie Tygodnia Talentów zawsze z ciekawością czekam na koncert w sali Zespołu Szkół Muzycznych w Tarnowie. Jego uczestnikami są wyróżniający się uczniowie. Niegdyś wszystkie cztery placówki tworzące Zespół prezentowały swoich utalentowanych uczniów. Słuchaliśmy niejeden raz dzieci, które jeszcze miały ograniczone możliwości techniczne, ale zdradzały interesującą wrażliwość muzyczną. Był to dla profesjonalistów ciekawy przegląd narybku muzycznego. Być może dla szerokiej publiczności było to mniej interesujące i może dlatego od kilku lat Tarnowskie Talenty to uczniowie ostatnich klas szkół II stopnia. Ich prezentacje są bardziej koncertowe, ale czy rzeczywiście dają pełne wyobrażenie o możliwościach muzycznych tarnowskiej społeczności uczniowskiej?
Na wczorajszym koncercie Tarnowskich Talentów słuchaliśmy czworga utalentowanych młodych ludzi, z których troje to tegoroczni dyplomanci. Wszyscy interesujący, dobrze zapowiadający się na przyszłość. Pianistka Karolina Starzyk rozpoczęła swój występ Preludium i fugą Cis-dur z II tomu „Das Wohltemperierte Klavier” Johanna Sebastiana Bacha. Z dobrym wyczuciem stylu, logicznie zbudowała formę fugi poprzedzając ją motorycznym preludium. Potem ujęła mnie mnogością barw, jakie wydobyła z fortepianu grając „Igraszki wody” Maurice'a Ravela. Zakończyła Balladą g-moll op. 23 Fryderyka Chopina. Interpretowała ją interesująco, choć proponowałabym, by zastanowiła się nad oddechem, który czyniłby narrację czytelniejszą. Chopin wymagał od swych uczniów „śpiewania na fortepianie”, a w śpiewie oddech we właściwym miejscu ma znaczenie podstawowe w kształtowaniu linii melodycznej.
Ciekawy program przedstawił skrzypek Maciej Sondej. Wraz z pianistką Eweliną Panochą grał rozbudowaną I część Sonaty G-dur op. 13 nr 2 Edwarda Griega, dobrze oddając romantyczną nostalgię muzyki Norwega. Z wielkim zaangażowaniem wykonał też Tańce rumuńskie Beli Bartoka dobrze różnicując ich charakter. W tworzeniu interpretacji obu utworów dużą pomocą była mu pianistka.
Wieczór zakończyło Akosaxdeon Duo czyli saksofonistka Agnieszka Marmol i akordeonista Bartłomiej Sowa. Saksofonistkę słyszałam już wcześniej. Od tego czasu kapitalnie się rozwinęła i technicznie, i muzycznie. Wręcz emanuje z niej pasja do muzykowania. Godnego siebie partnera znalazła w akordeoniście. Dawno nie słyszałam duetu, który byłby taką jednością. Interpretacje „Expectation” Leszka Kołodziejskiego i „Tanga pour Claude” Richarda Galliano stworzone przez młodych muzyków śmiało nazwać można kreacjami artystycznymi. Niech żałują ci, którzy nie słyszeli!